Reacties op ons artikel

Drie weken geleden alweer stond ons artikel "Je eigen kind uit de buik van een ander" in o.a. BN DeStem en het Eindhovens Dagblad. We hebben uit onze omgeving ontzettend veel lieve en positieve reacties gekregen op dit interview en de foto's. Het levert veel mooie gesprekken op. Ook hebben we berichten van mensen gekregen die we niet eens zo vaak spreken, maar die ons hebben herkend in de krant en ons succes wensen in onze zoektocht naar een draagmoeder. Daarnaast gaan we de kranten waar we in stonden natuurlijk goed bewaren, want stel dat het uiteindelijk lukt om met behulp van een draagmoeder ons tweede kindje te krijgen, dan staat zo'n artikel heel mooi in het plakboek van de kleine spruit;)

Fijn om te merken

Het doet ons ontzettend goed om te merken dat we zoveel lieve mensen om ons heen hebben die het ons zo gunnen om nog een kindje te krijgen en met ons meeleven en meedenken. Daar willen we iedereen voor bedanken! Veel bekenden die we spreken, vinden het eigenlijk heel logisch dat we die tweede kinderwens hebben, blijkt nu. We voelen ons heel erg gesteund door alle lieve woorden. En dat terwijl wij best een beetje huiverig waren om deze blog te gaan starten. Je vraagt niet of je iemands auto even mag lenen natuurlijk. Het is wel iets heel groots en bijzonders wat je van iemand hoopt te mogen krijgen, daar zijn we ons van bewust. Dit door ons zo ontzettend gewenste broertje of zusje voor onze dochter, zou zo'n prachtig en uniek cadeau zijn. 

Kinderwens bespreekbaar maken

Het was dus uiteindelijk een hele stap om deze blog te lanceren, maar tot nu toe zijn we heel blij dat we het hebben aangedurfd. Onze kinderwens is nu makkelijker bespreekbaar en het neemt voor sommigen ook wat onduidelijkheid weg omtrent de weg naar ons tweede kindje toe via Hoogtechnologisch Draagmoederschap. Naast de vier ingevroren embryo's die we nog hebben, zouden we ook nog voor een nieuwe IVF-ronde kunnen gaan, mochten die vier cryo's niet succesvol ontdooien of niet tot een zwangerschap leiden. Doordat ik in 2017 geopereerd ben (Julie was toen zo'n zes maanden onderweg in de buik van haar lieve tante), zou een nieuw IVF-traject bij mij nu weer kunnen, waardoor er nog meer embryo's zouden kunnen ontstaan. Een eigen zwangerschap is uiteraard uitgesloten. 

De reden dat we onze wens uitspreken is dat we graag willen voorkomen dat we een eventuele mooie kans zouden missen. Het zou toch zonde zijn als we over een aantal jaar iemand spreken die niets van onze situatie en wens af wist, maar wel met ons had willen onderzoeken wat de mogelijkheden waren om ons te helpen met onze kinderwens, als ze het geweten had.

Never give up dreaming...

We hebben nu een prachtig gezin met z'n drieën en Pieter en ik zijn er door alle hoogte-en dieptepunten zelfs sterker uitgekomen samen, maar het voelt nog niet helemaal compleet. We kunnen (en willen) onze droom nog niet opgeven. We blijven onze mogelijkheden onderzoeken en zijn blij met iedereen die met ons meedenkt! Never give up dreaming...