De volgende fase!

Inmiddels zijn we alweer zes weken verder, sinds de vorige blog. Daarin schreven we dat we in de onderzoeksfase zaten. Dat wil zeggen dat we alle vier medisch onderzocht zijn in het ziekenhuis de afgelopen tijd. De uitslagen lieten even op zich wachten. Dat afwachten maakte het extra spannend, want er wordt heel kritisch gekeken naar de gezondheid van met name de draagmoeder. Terecht natuurlijk; alle mogelijke risico's voor Sharon en de baby tijdens de zwangerschap wil je van tevoren gecheckt hebben. En bij grote of kleine risico's of zelfs twijfel, kan het traject met één telefoontje ophouden. 

Goedgekeurd als draagmoeder!

Het moment dat Sharon gebeld werd met de mededeling dat ze -fysiek gezien- goedgekeurd is als draagmoeder, was zó fijn! Dit is zo'n belangrijke stap! Je hebt weinig invloed op die uitslagen, dus we hebben met z'n allen heel hard geduimd dat er niets in de weg zou staan. Ook heel fijn voor Sharon om bevestigd te krijgen dat ze gezond is en dus draagmoeder mag zijn! Heel bijzonder en geweldig dat we nu door kunnen naar de volgende fase....

Psychologische begeleiding

Voordat Sharon daadwerkelijk mag gaan proberen zwanger te worden als draagmoeder, zal er nog een counselingstraject plaatsvinden. Zowel wij (de wensouders) als de draagouders voeren verschillende gesprekken met een psycholoog van het Amsterdam UMC, locatie VUmc.

Tijdens deze gesprekken praat je onder andere over hoe je aankijkt tegen het hele traject voor, tijdens en na de zwangerschap, of je omgeving je voldoende steunt, of de motivatie de juiste is en of niemand zich op wat voor manier gedwongen of verplicht voelt met het traject door te gaan. Ook wordt er ingegaan op de beste manier om onze dochters in te lichten en ze op het juiste moment mee te nemen in dit traject, zodat ze snappen wat er speelt... Het is fijn om daarin begeleid te worden door specialisten en vragen te kunnen stellen waar nodig.

En nu?

De komende maanden zullen we dus in het psychologische traject zitten. We realiseren ons heel goed dat er veel stellen met een kinderwens zijn die niet zover komen en wij mogen het zelfs al voor de tweede keer doorlopen. Soms voelt het onwerkelijk, want hoeveel geluk kan je hebben? En wij zijn er ook nog niet, want de natuur moet natuurlijk nog wel mee gaan helpen straks.

We boffen heel erg met zulke lieve, inmiddels goede vrienden als Paul en Sharon. Het is een feest en verrijking om met elkaar toe te leven naar een hopelijk mooie en bijzondere zwangerschap.